Strasznie Mroczne forum - Reaktywacja

marcinyoshi

kiedyś Bast zapodała taki temat - pamiętacie ją jeszcze ?? ktoś ją chyba poćwiartował i zeżarł - słyszałem w tvn24... cóż, szkoda... bywa

Jakie macie marzenia i cele ? czy zmieniły się przez te 2/3 lata ? może jakies już są zrealizowane ?

Akasha

pamietam ja.

moim celem jest spelnic sie w zyciu.
wiem ze to zbyt ogolne. chodzi mi o szczesliwe malzenstwo, o dobra prace zebym sie juz tak nie denerwowala i chcialabym jeszcze cos osiagnac w tancu.
czekam z utesknieniem az skoncze studia bo mnie juz denerwuja... zwlaszcza ludzie, jest straszna atmosfera.

marcinyoshi

a przypomnij, co studiujesz ? psychologię socjologię? dobrze pamietam ???

Akasha

nie e, psychologie opiekuńczą i resocjalizacyjną.

marcinyoshi

ja planowałem iść teraz na studia, zacząć coś od zera, ale za późno się zdecydowałem, więc od przyszłego roku, jak dobrze pójdzie rozpocznę kierunek... no właśnie się jeszcze zastanawiam który wybrac:
- pracownik socjalny z językiem obcym,
- nauczanie przedszkolne i wczesnoszkolne z językiem obcym.

Oba kierunki mnie kręcą, oba rownie interesujące i niosące jakie perspektywy... pierwszy - dostać się do państwówki to jest "coś", a drugie - dzieci tyle, przedszkoli mało (może kredyt i założyć przedszkole), albo dostać się do szkoły i uczyć - obie równie fajne rzeczy... mógłbym być "przedszkolankiem" Smile

natomiast w kwesii marzeń i celi to z moich osobistych egoistycznych to wiadomo, rozwijać pisanie, wypłynąć, nawiązać znajomości i pisać, pisać, pisac, żeby ludzie słuchali, znali, spiewali... mały sukces już zamną - Pomarańczowe Lato jest znane w całej Polsce Smile

to mnie cieszy, ale nie zaspokaja, nie chcę być znany tylko z disco polo Smile

nadzieja póki co w tej mojej Kasi, że rzeczywiście już niebawem wchodzi do studia i coś nagrywa Smile

Akasha

sory, pedagogike.. psychologia mi w glowie

dobrze myslisz, prywatne przedszkoel to jest cos.. u mnie w szczecinie takie sa oblegane, a w takich jest duzo zajec dodatkowych dla tych dzieci, dwie przedszkolanki na jedna grupe wiekowa, dyrektorka chodzi ubrana ekskluzywnie

dzieci ciagle duzo.. no i bys nie byl kolejna baba w tej branzy.

marcinyoshi

prywatne przedszkola mają takie opłaty że szok... ale rzeczywiście ludzi bogatych jest sporo i wolą tam umieszczać dzieci, niż w publicznych... a co do baby - w sumie kto z kim przystaje... mówią, że facet nauczyciel szybko dziwaczje, babieje, bo dookoła same kobiety... swoją drogą ciekawe, czy rzeczywiście dostałbym prace w przedszkolu... ludzie boją się facetów przy swoich dzieciach - rozumiem ten strach doskonale, a szkoda, bo facet byłby dobrym wychowawcą, to nie prawda, że ma mniej cierpliwości... uważam że jest zdecydowanie bardziej nastawiony na twórcze i praktyczne podejście w procesie kszałcenia, socjalizacji niż kobiety... myslące tylko o efektach i czystości

hehehehe znowu podpadnę wam, cóz...

DemeteR

to dobrze, ze sa jeszcze ludzie, ktorzy chca sie zajmowac coraz to trudniejszymi dzieciakami.

ja mialam wtedy (gdy tamtem temat powstal) chyba marzenie, aby dostac sie na germanistyke, udalo sie, ale i okazalo sie, ze calkiem beznadziejny ten kierunek... Teraz chce skonczyc ten kierunek, ktory zaczelam, zwlaszcza, ze interesuje mnie, chce sie tego uczyc.

Powodzenia Yoshi z tekstami Smile

marcinyoshi

to ważne, mnie tej świadomości zabrakło kiedy wybierałm administrację... teraz wreszcie mając 30 PRAWIE na karku, chcę zacząc studiować z pasją, chocia to trudne będzie, zwłaszcza zaocznie Smile

skipper

a ja nie mam marzeń.
zdaje się, ze mi się wypalily w zderzeniu z rzeczywistością.

cele - no cóz, rodzina, dziecki, lepsza praca, pokończyc kursy, studia jakies dodatkowe.

hm. wyremontowac łazienkę po wizycie roboli, ale tak, zeby nie trzeba było jej odnawiac w nowym roku, po kolejnej ich, planowanej, wizycie.

przerasta mnie to, więc na razie odsyłam ten problem na pole kukurydzy.

Akasha

skipper

aka, nie mam snów ostatnio.
od ponad roku rzadko śni mi się cokolwiek, a marzenia same jakoś zdechły.

może jedno, malutkie.
zwiać na morze. chodzi za mną rejs, ale taki "połnometrazowy", pełnomorski.

jak to marzenie, to własnie tego chce.

marcinyoshi

ja i tak ci nie wierzę... każdy człowiek potrzebuje marzeń, mozna nie mieć sprecyzowanych celów życiowych, mozna samemu niewiedzieć czego się chcę i po co sie jest... ale MARZENIA to coś, co czasem samoistnie przez głowę przeleci... to takie swoje prywatne, tajne : CHCIAŁBYM, GDYBYM, JA CIĘ... itp itd... nie wierze Jakubku ty mój kochany, że tego nie masz...

mysle, ze rzeczywiście jeśli ma się w sobie jakiegoś dzieciaka to marzenie i fantazjowanie jest nieodłączne... a każdy ma w sobie coś z dzieciaka, ja przynajmniej staram się zachować i pielęgnowac go w sobie... dzięki temu łątwiej mi się dogadać z dzieciakami, łatwiej mi ich zrozumieć... i łatwiej znosić tę casami koszmarną rzeczywistość Smile

Akasha

skipper